2015 nun foi un bon añu. Les mancaures na mio rodia dexáronme ensín fuercies que m'afitaran per dellos meses, y darréu xuntáronse con fondos cambeos nes mios relaciones sociales. Dexé a un lláu dalgunes relaciones tóxiques que nun me facíen bien. Nun foi xera cenciella ya que tresmanaba los pegoyos que sofitaben la mio vida.
Nesi tiempu murniu, cuando les coses nun yeren como me prestaran, había un llugar nel que atopaba la paz, llueñe de sentimientos atristayaos, un abellugu onde m'escuendo del mundu. Esi abellugu pal mio alma foi y ye La Pedriza.
Esguilando nes sos piedres, cola BTT peles sos pistes, zacotiando peles sos caleyes, falando colos collacios, güeyando riscares y atapeceres máxicos, lleendo delantre'l fuéu,....asina alcontraba la paz.
Foi un añu llargu, murniu y feu. Doilu por fináu. Agora entama una nuea dómina. Namás espero que nun fora de baldre, deprender de los errores y ser meyor persona.
No hay comentarios:
Publicar un comentario